Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 102/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

N. S. (1)

w dniu 20 grudnia 2020 roku w K. znajdując się pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, równoważnym ze stanem nietrzeźwości powyżej 0,5 promila w odniesieniu do alkoholu etylowego, mając we krwi amfetaminę w stężeniu nie mniejszym niż 89,3 ng/ml stwierdzonym na podstawie badania krwi przez biegłego z Instytutu (...) w B. kierował samochodem osobowym marki O. (...) nr rej. (...) i usiłował prowadzić w/w pojazd na drodze publicznej w ten sposób, że prowadząc pojazd drogą leśną usiłował wjechać na drogę publiczną prowadząca z R. do (...) lecz zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na podjętą interwencję Policji

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 20 grudnia 2020 roku Ł. Ł. (1) miał kolizję rogową w B.. Zadzwonił do N. S. (1) z prośbą by ten odholował go z B. do domu w miejscowości P..

N. S. (1) przyjechał samochodem osobowym marki O. (...) nr rej. (...) i wziął na hol pojazd Ł. Ł. (1). Kiedy dojechali do R. kierowcy zatrzymali pojazdy i zażyli amfetaminę. Następnie obaj wsiedli do swoich pojazdów i N. S. (1) holował pojazd Ł. Ł. (1) drogą leśną prowadzącą z R. w kierunku ul. (...) (droga powiatowa (...) - C.- S.). Celem podróży był (...). do którego przejazd wymagał jazdy drogami powiatowymi (ul. (...)). N. S. (1) po zażyciu amfetaminy miał świadomość, że będzie musiał wjechać z drogi leśnej na drogę powiatową. Pomimo tego podjął się holowania pojazdu kolegi i rozpoczął jazdę.

Zbliżając się do ul. (...) (drogi powiatowej (...)) N. S. (1) i Ł. Ł. (1) zostali dostrzeżeni przez patrol Policji w osobach mł. asp. Ł. T. oraz mł. asp. S. O.. Pojazdy oskarżonego i Ł. Ł. poruszały się drogą leśną w kierunku ul. (...). N. S. (1) został zatrzymały. W trakcie interwencji N. S. (1) nie zażywał amfetaminy. Został przebadany na obecność środków odurzających – wynik był pozytywny. Pobrano następnie do badania krew.

Przeprowadzone badanie wykazało, iż N. S. (1) prowadząc pojazd znajdował się pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, równoważnym ze stanem nietrzeźwości powyżej 0,5 promila w odniesieniu do alkoholu etylowego, mając we krwi amfetaminę w stężeniu nie mniejszym niż 89,3 ng/ml stwierdzonym na podstawie badania krwi przez biegłego z Instytutu (...) w B..

Oskarżony był już w przeszłości karany.

Zeznania Ł. Ł.

Wyjaśnienia oskarżonego N. S.

Zeznania

Ł. T. S. O.

protokół badania śliny

opinia z badania kryminalistycznego

protokół pobrania krwi

Karta karna

k.58-59 akt

Ds. 31.2021

k. 33-34

akt Ds. 1145.2020.

k. 50-51 akt oraz k. 28-29

k.111

k. 110

k. 6

k. 29-45

k. 25

108

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

N. S. (1)

Jak w a/o

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

N. S. (1) holując pojazd do (...) nie zmierzał poruszać się po dogach publicznych

N. S. (1) prowadził pojazd droga publiczną

Wyjaśnienia oskarżonego,

Zeznania Ł. Ł.

104,

104

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

częściowo wyjaśnienia

Zeznania Ł. Ł. (1)

Zeznania funkcjonariuszy

Ł. T. S. O.

Protokół badania śliny

Protokół pobrania krwi

Karta karna

Opinia z badań kryminalistycznych

Oskarżony przyznał się do winy a następnie na rozprawie nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wskazywał, że amfetaminę zażył tuż przed kontrolą i nie chciał prowadzić pojazdu drogą publiczną. Linia obrony zmierzała do wykazania że oskarżony nie znajdował się na drodze publicznej w chwili zatrzymania a opinia nie wskazuje w sposób jednoznaczny chwili zażycia amfetaminy. Wskazać jednak należy, że oskarżony i świadek Ł. Ł. (1) konsekwentnie wskazywali w toku postępowania, że jechali z B. do P. i po zażyciu amfetaminy kontynuowali podróż – przy czyn oskarżony holował uszkodzony pojazd kolegi. Co więcej za wiarygodne należy uznać wyjaśnienia oskarżonego, który spontanicznie w swojej wypowiedzi – po pouczeniu o możliwej zmianie kwalifikacji prawnej czynu – wskazał, że wiedział jaką drogą musi dojechać do domu Ł. Ł. a nadto wprost wskazał, że konieczne było przejechanie drogami publicznymi. W tym zakresie sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, przy czym zważył, że oskarżony, starał się umniejszyć swoją winę czy wręcz uwolnić się od odpowiedzialności karnej nie dostrzegając niczego nagannego w tym, że zażył środki odurzające a następnie prowadził pojazd mechaniczny i holował inny pojazd.

Wiarygodne w zakresie w jakim świadek wskazał, że przed interwencją udzielił amfetaminy oskarżonemu oraz, że oskarżony holował go z B. do P.. Wiarygodne i spójne z wyjaśnieniami oskarżonego są też te wypowiedzi świadka, w których wskazują on, że oskarżony znał drogę i wiedział, że będzie musiał prowadzić pojazd drogą publiczną.

Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować wiarygodność zeznań funkcjonariuszy policji, którzy nakreślili przebieg interwencji z udziałem oskarżonego. Potwierdzili oni, że uzyskali informację o kolizji i obserwowali drogę w celu ujęcia sprawców kolizji, którzy odjechali z miejsca zdarzenia. Wskazali także miejsce zatrzymania pojazdów, a poza tym wyjaśnili, że przeprowadzone na miejscu badanie wykazało obecność środków odurzających w organizmie oskarżonego oraz to, że kierował samochodem holując drugi pojazd. Zeznania świadków były logiczne, spójne i obiektywne, stąd stanowiły podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.

Dokumenty urzędowe, sporządzone przez uprawnione podmioty, brak podstaw do ich kwestionowania.

Opinia została sporządzona w sposób rzetelny przez osobę dysponującą specjalistyczną wiedzą. Wyczerpująco opisano przebieg badań, stosowane metody badawcze, zamieszczono wyniki badań, przeprowadzono w sposób jasny i logiczny analizę uzyskanych wyników i na tej podstawie sformułowano stanowcze wnioski odnośnie zawartości substancji psychotropowych w próbkach materiałów biologicznych pobranych od oskarżonego. Formułowane w niej wnioski zostały przedstawione w sposób stanowczy, a nadto logicznie uzasadnione. Sąd nie znalazł zatem podstaw by podważać jej wiarygodność.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony nie przyznał się do prowadzenia pojazdu po drodze publicznej i wskazał, że nie zamierzał takimi drogami jechać.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

1

N. S. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na podstawie zebranego materiału dowodowego sąd ustalił, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 13§1 k.k. albowiem w dniu 20 grudnia 2020 roku w K. znajdując się pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu, równoważnym ze stanem nietrzeźwości powyżej 0,5 promila w odniesieniu do alkoholu etylowego, mając we krwi amfetaminę w stężeniu nie mniejszym niż 89,3 ng/ml stwierdzonym na podstawie badania krwi przez biegłego z Instytutu (...) w B. kierował samochodem osobowym marki O. (...) nr rej. (...) i usiłował prowadzić w/w pojazd na drodze publicznej w ten sposób, że prowadząc pojazd drogą leśną usiłował wjechać na drogę publiczną prowadząca z R. do (...) lecz zamierzonego celu nie osiągnął ze względu na podjętą interwencję Policji.

Ponieważ nie można było ustalić dokładnego miejsca w którym oskarżony zażył amfetaminę i drogi którą przebył od chwili jej zażycia do miejsca zatrzymania (jedyne dowody pozwalające ustalić tę okoliczność stanowią zeznania oskarżonego i wyjaśnienia świadka Ł. Ł., które należy traktować z dużą ostrożnością procesową są bowiem mało precyzyjne – narkotyki mieli zażyć „przed laskiem”), należało uznać że oskarżeni jechali drogą leśną a zatrzymani zostali w K. w okolicach miejsca postoju pojazdów. Zatem nie można uznać z całkowitą pewnością, że oskarżony prowadził pojazd pod wpływem amfetaminy znajdując się na drodze publicznej, nie budzi jednak wątpliwości to, że usiłował on na drogę publiczną (drogę powiatową) wjechać.

W niniejszej sprawie sprawstwo oskarżonego w popełnieniu czynu z art. 178a § 1 kk w zw. z art. 13§1 k.k. zostało wykazane w oparciu o całokształt spójnego materiału dowodowego, zarówno dowodów osobowych, jak i w postaci dokumentów, w tym protokołu pobrania śliny, protokołu pobrania krwi i opinii biegłego Instytutu z zakresu badań toksykologicznych, które prawidłowo zweryfikowane poprzez pryzmat logicznego myślenia i doświadczenia życiowego tworzą przekonywujący obraz zdarzenia, które legło u podstaw przypisanego czynu.

Zachowanie oskarżonego stanowiło zatem usiłowanie popełnienia przestępstwa z art. 178a§1 k.k. Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Określenie "bezpośrednio zmierza" do dokonania czynu zabronionego (art. 13 § 1 k.k.) oznacza całość zachowań wiodących wprost do wypełnienia jego znamion, stwarzających realne zagrożenie dla chronionego dobra prawnego. W przedmiotowej sprawie niekwestionowane przez oskarżonego oraz świadków było to, że po zażyciu amfetaminy oskarżony prowadził pojazd mechaniczny drogą leśną w kierunku drogi powiatowej w celu odholowania pojazdu do domu kolegi. Z miejsca w którym doszło do zatrzymania (miejsce postojowe w K. prowadzące drogą leśną z R. w kierunku ul. (...)) do miejsca docelowego w P. nie można dostać się nie przekraczając dróg publicznych – dojazd do domu Ł. Ł. wymagał pokonania co najmniej dwóch dróg publicznych tj. Ł. oraz Nad groblą oraz łączących je dróg gminnych o czym oskarżony wiedział. Oskarżony znajdując się pod wpływem amfetaminy prowadził pojazd drogą w kierunku ulicy (...), zmierzał więc bezpośrednio do wjechania na drogę publiczną jednakże nie doszło to do skutku wobec podjętej interwencji Policji.

Przedmiotem ochrony przepisu z art. 178a § 1 kk jest bezpieczeństwo ruchu lądowego, wodnego, powietrznego. Jest to przestępstwo formalne i polega na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Oskarżony kierował samochodem osobowym, a więc pojazdem mechanicznym. Uruchomienie i prowadzenie pojazdu było objęte przez niego zamiarem bezpośrednim. Oskarżony był świadomy tego, że prowadzi samochód będąc pod wpływem działania środków psychoaktywnych.

Efekty i ryzyko związane z przyjmowaniem związków psychoaktywnych są powszechnie znane, a sklasyfikowanie amfetaminy jako substancji psychotropowej w myśl Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i przynależność do grupy II-P stanowiącej załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych wynika z zagrożeń związanych z jej przyjmowaniem.

Jak wynika z opinii biegłego sądowego, na podstawie stwierdzonego stężenia związku psychoaktywnego nie można określić czasu jego przyjęcia, drogi/ sposobu jego przyjęcia, jak również wielkości przyjętej dawki. Nie można stwierdzić, czy oznaczony poziom amfetaminy jest poziomem maksymalnym, osiągniętym w wyniku przyjęcia amfetaminy czy też jest wynikiem wcześniejszego przyjęcia większej dawki tej substancji. Nie ulega jednak wątpliwości, że oskarżony zażył amfetaminę w trakcie holowania pojazdu z B., albowiem jak sam przyznał, udzielił jej mu Ł. Ł. (1).

Oskarżony bezsprzecznie miał więc świadomość, co jest przy tym wiedzą powszechną, że prowadzi pojazd pod wpływem zażytych narkotyków. Oskarżony w chwili prowadzenia pojazdu znajdował się w stanie pod wpływem środka psychoaktywnego działającego podobnie do alkoholu, co odpowiada stanowi nietrzeźwości w odniesieniu do alkoholu etylowego. Tym samym podmiotowe elementy przestępstwa z art. 178a § 1 kk zostały przez oskarżonego wypełnione.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, sąd miał na względzie to, iż swoim zachowaniem naruszył on jedno z istotniejszych dóbr podlegających ochronie prawnej jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji, jak również życie i zdrowie uczestników ruchu drogowego. Nadto oskarżony holował uszkodzony pojazd a co znamienne zażył narkotyki w trakcie jazdy, a więc świadomie i celowo.

Oskarżony prowadząc pojazd mechaniczny w ww. opisanym stanie naruszył jedną z podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, a stopień jej naruszenia u oskarżonego jest bardzo wysoki. Czyn przypisany oskarżonemu jest niewątpliwie przez niego zawiniony. Można mu przypisać winę w czasie jego popełnienia, albowiem uzasadnionym było w konkretnej sytuacji wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby.

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

N. S. (1)

1

1

2

3

4

5

Sąd na podstawie art. 178a § 1 kk i art. 34 § 1 i 1a pkt. 1 i art. 35§1 kk wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Przy wymiarze kary sąd uwzględnił przede wszystkim wysoką społeczną szkodliwość popełnionego czynu oraz fakt, że oskarżony wykazał się rażącą nieodpowiedzialnością oraz brakiem poszanowania dla obowiązującego porządku prawnego. Sąd kierował się także tym, aby kara nie przekraczała stopnia winy oraz uwzględniała wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd uwzględnił również potrzeby prewencji ogólnej, szczególnie w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, kierując się tym, że cały czas utrzymuje się wysoka liczba przestępstw polegających na prowadzeniu pojazdów mechanicznych w stanie nietrzeźwości i pod wpływem substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych. Sąd wziął pod uwagę motywację oskarżonego, sposób jego zachowania, w szczególności zaś, że przypisany czyn popełnił w sposób umyślny, oskarżony był wcześniej karany, jak również za okoliczność obciążającą uznał fakt holowania innego pojazdu. Nie bez znaczenia dla wymiaru kary jest również stopień stężenia amfetaminy we krwi oskarżonego.

Na podstawie art. 34§3 kk w zw. z art. 72§1 pkt 5 kk nałożono na oskarżonego obowiązek powstrzymania się od używania środków odurzających albowiem do popełnienia czynu doszło gdy znajdował się pod wpływem amfetaminy.

Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych do których uprawnia prawo jazdy kategorii B na okres 3 lat. Orzekając na ten środek karny sąd wziął pod uwagę przytoczone powyżej dyrektywy wymiaru kary zgodnie z art. 56 kk. Zastosowanie tego środka karnego w przypadku popełnienia przestępstwa z art. 178a kk jest obligatoryjne, zaś orzeczenie go na okres 3 lat jest okresem koniecznym, a jednocześnie wystarczającym, aby oskarżony zrozumiał skutki swego czynu i wysokie niebezpieczeństwo, jakie dla innych uczestników ruchu drogowego pociąga jego czyn.

Na mocy art. 43a § 2 kk sąd orzekł obligatoryjny środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5.000 zł. Świadczenie pieniężne ma charakter wyraźnie represyjny i stanowi dla sprawcy dodatkową dolegliwość finansową, Określając jego wysokość sąd wziął pod uwagę sytuację majątkową i osobistą oskarżonego.

Jednocześnie na podstawie art. 63§4 kk zaliczył na poczet orzeczonego zakazu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 20.12.2020 r.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

Sąd zasądził na podstawie art. 627 k.p.k. od oskarżonego opłatę na rzecz Skarbu Państwa 180 zł oraz obciążył go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 380,02 zł. Sąd po przeanalizowaniu sytuacji rodzinnej, majątkowej i wysokości dochodów oskarżonego uznał bowiem, że uiszczenie wskazanych kosztów postępowania nie będzie dla niego zbyt uciążliwe, a ponadto jak bez wątpliwości ustalono, to sam oskarżony, swoim nagannym zachowaniem zainicjował niniejsze postępowanie karne, a tym samym opisane powyżej koszty z nim związane, które powinien ponieść.

8. PODPIS

24/01/2022 r. SSR Agnieszka Knade-Plaskacz