Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 59/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. W. (1)

Czyn zarzucany – patrz część 1.2 formularza

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  D. W. (1) była żoną K. W.. W 1987 r. rodzice męża oskarżonej – Z. W. i W. W. przekazali gospodarstwo rolne w L. synowi i synowej w zamian za dożywotnią służebność mieszkania i rentę. D. i K. W. zajmowali lokal na piętrze budynku, a Z. i W. W. – na parterze. K. W. zmarł w 1996 r., Z. W. zmarła w 2001 roku. W 2003 roku W. W. (zmarły w 2013 r.) ożenił się ponownie z B. W. (1) i odtąd zaczęły się konflikty rodzinne, kłótnie pomówienia i awantury. Dochodziło do interwencji policji i wszczynania licznych spraw w sądzie (o odwołanie darowizny domu i gospodarstwa z uwagi na brak opieki nad teściem, kradzieże). Po śmierci W. W. B. W. (1) utraciła prawo do zamieszkiwania w lokalu przy ul. (...), ale nie chciała dobrowolnie opuścić lokalu, nie płaciła też za bezumowne korzystanie z niego. Po orzeczeniu eksmisji, formalnie wyprowadziła się, ale nadal zajmowała mieszkanie, przyjeżdżała raz na jakiś czas, zabierała rzeczy.

- Wyjaśnienia oskarżonej

- kserokopie orzeczeń i aktu notarialnego

- wywiad środowiskowy

- zeznania świadka T. W.

125v-126

35-87

118-119

128v-129v

2.  W dniu 15 marca 2018 r. B. W. (1) przyjechała na posesję D. W. (1) wraz ze swoją córką W. E., wyjęła łopatę i zaczęła wykopywać kwiaty z ogródka. D. W. (1) widząc to z okna, poprosiła ją, by tego nie robiła. D. W. (1) zeszła na dół, podeszła do kopiącej B. W. (1), a wówczas córka B. W. ją odepchnęła. Wówczas D. W. wyjęła telefon, aby zadzwonić po policję. B. W. z córką uciekły do mieszkania na parterze, chwilę tam posiedziały, po czym wyszły i odjechały, nie czekając na przyjazd patrolu policji. Samochód prowadziła B. W. (1), gdyż jej córka nie posiadała prawa jazdy.

- Wyjaśnienia oskarżonej

125v-126

3.  D. W. (1) zgłosiła Policji, że jakaś kobieta bezprawnie niszczy teren wokół jej domu, jest agresywna, bezprawnie zajmuje dół mieszkania, sprawa jest w sądzie. Z polecenia dyżurnego na miejsce udał się patrol Policji w składzie (...), zastali D. W. (1), która oświadczyła, że B. W. (1), która zajmowała lokal na parterze, ale od dwóch lat nie mieszka, dziś przyjechała wyrwać z ogródka swoje kwiatki. Zawiadamiającą pouczono o jej prawach.

- Wyjaśnienia oskarżonej

- zeznania świadka B. J.

- zeznania świadka M. B.

- notatniki służbowe

- pismo (...) w B.

125v-126

128v

138v

109-112

114

4.  Tego samego dnia B. W. (1) zgłosiła się do lekarza podając, że została uderzona przez inną kobietę i sygnalizując ból barku lewego przy ruszaniu ręką, promieniujący do pleców – podejrzenie podwichnięcia stawu ramiennego lewego. Została skierowana na zabiegi fizjoterapeutyczne. Nie stwierdzono żadnych widocznych obrażeń, siniaków itd. Stąd też w rozpoznaniu końcowym podano stłuczenie barku i ramienia.

- karta informacyjna z (...) Szpitala w G.

- karta informacyjna z leczenia w IP Szpitala w C.

- skierowanie

6

+ 8 akt PR Ds. 290.2018

7

8

5.  W opinii sądowo – lekarskiej biegła stwierdziła, że staw barkowy jest stawem stabilizowanym przez liczne więzadła i mięśnie. Do zwichnięcia w tym stawie dochodzi najczęściej na skutek nadmiernego ruchu w stawie, co prowadzi do uszkodzenia (rozerwania) części aparatu stawowego (torebka, więzadła) i przemieszczenia względem siebie struktur kostnych. Zazwyczaj jest to następstwem urazu pośredniego, tj. upadku na wyprostowane i odwiedzione do boku ramię lub wykręcenia ramienia bądź też urazu bezpośredniego w postaci upadku na zewnętrzną (boczną) powierzchnię ramienia. Rzadziej obserwuje się zwichnięcia będące następstwem uderzenia bowiem uraz cechować musi się znaczną siłą. Dolegliwości bólowe stawu ramiennego biegła zakwalifikowała jako rozstrój zdrowia na okres nie przekraczający 7 dni.

Opinia sądowo-lekarska

19 akt PR Ds. 290.2018

6.  D. W. (1) ur. się 6.11.1953 r., jest wdową, ma dwie dorosłe córki, wykształcenie wyższe magisterskie (pracownik administracyjny), od 7 lat pobiera emeryturę, przez ostatnich 15 lat pracowała w Urzędzie Skarbowym w C.. W miejscu zamieszkania posiada pozytywną opinię, jest spokojna, nigdy nie była karana.

- Wyjaśnienia oskarżonej

- zeznania świadka T. W.

- Karta karna

- wywiad środowiskowy

125v-126

128v-129v

113

118-119

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. W. (1)

w dniu 15 marca 2018 roku około godziny 14.00 w miejscowości L., w obecności świadka W. E., uderzając pięścią w lewe ramię (...) doprowadziła do jej upadku na betonowe schody, powodując tym samym stłuczenie barku i ramienia, tj. powstania obrażeń naruszających czynności narządów ciała na okres nie przekraczający 7 dni tj. o czyn z art. 157 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Okoliczność, że do zgłoszonych dolegliwości bólowych lewego ramienia doszło u B. W. (1) na skutek jakiegokolwiek działania D. W. (1)

- zeznania świadka B. W. (1)

-zaznania świadka W. E.

126-127v,

11v akt PR Ds. 290.2018

127v-128

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1,2

- Wyjaśnienia oskarżonej

- kserokopie orzeczeń i aktu notarialnego

- wywiad środowiskowy

- zeznania świadka T. W.

Sąd nie miał żadnych wątpliwości co do wiarygodności wyjaśnień oskarżonej D. W. (1). Do takiej konstatacji prowadzi m.in. analiza zachowania oskarżonej na Sali rozpraw, kiedy oskarżona składała wyjaśnienia spontanicznie, kreśląc w odpowiednio szeroki sposób tło istniejącego pomiędzy nią a oskarżycielką prywatną konfliktu, nie ujawniając skłonności do przesady czy koloryzowania. Oskarżona nie ukrywała jednak emocji. Wyjaśnienia oskarżonej znajdują też potwierdzenie w przedłożonych kserokopiach licznych orzeczeń sądowych, a także w wywiadzie środowiskowym, z którego wynika, że zarzewiem i przyczyną konfliktów, awantur i nieporozumień było zachowanie B. W. (1), która nie respektowała orzeczeń sądowych. Sąd dał wiarę i uczynił podstawą swoich ustaleń także zeznania świadka T. W. (2). Zeznania wyżej wymienionych osób korespondują ze sobą, wzajemnie się uzupełniają i tworzą logiczny obraz zachowania oskarżonej w ogóle, jak i w dniu zdarzenia będącego przedmiotem osądu. W szczególności trudno znaleźć racjonalne wytłumaczenie, dlaczego po tylu latach kłótni, awantur i sporów oskarżona właśnie tego dnia miała uderzyć oskarżycielkę prywatną i to ze stosunkowo błahego powodu. Trudno racjonalnie wytłumaczyć, dlaczego oskarżona, będąc zdaniem oskarżycielki prywatnej sprawczynią jej pobicia, sama wezwała na miejsce patrol policji.

3.

- Wyjaśnienia oskarżonej

- zeznania świadka B. J.

- zeznania świadka M. B.

- notatniki służbowe

- pismo (...) w B.

Treść wszystkich wymienionych obok dowodów jest zbieżna i daje pełen obraz okoliczności przeprowadzonej na miejscu interwencji Policji, a w ocenie Sądu świadczy o tym, że to nie oskarżona, ale oskarżycielka prywatna była w tej sytuacji stroną prowokującą i agresywną.

4,5,6

- karta informacyjna z (...) Szpitala w G.

- karta informacyjna z leczenia w IP Szpitala w C.

- skierowanie

- opinia sądowo-lekarska

-karta karna

- wywiad środowiskowy

Sąd dał w pełni wiarę dowodom z dokumentów urzędowych. Sąd uznał za wiarygodną dokumentację medyczną. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości. Sąd uznał za miarodajną opinię sądowo – lekarską, albowiem sporządzona ona została przez biegłego z zakresu medycyny sądowej, zgodnie z jego niekwestionowaną fachową wiedzą i doświadczeniem zawodowym. Biegły sporządził opinię po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną pokrzywdzonego i wnioski zawarte w opinii są logiczną tego konsekwencją. Opinia biegłego była jasna, pełna i rzetelna, odpowiadała na tezy postawione w postanowieniu o dopuszczeniu opinii, ponadto żadna ze stron procesu nie wnosiła zastrzeżeń do tej opinii i nie budziła ona wątpliwości Sądu.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia

dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt

1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

- zeznania świadka B. W. (1)

-zaznania świadka W. E.

- są sprzeczne z innymi dowodami, które Sąd uznał za wiarygodne,

- są sprzeczne nawet między sobą, gdyż obie przedstawiły zupełnie inny przebieg zdarzenia, np. oskarżycielka zeznała, że oskarżona „uderzyła ją w lewe ramię, upadła na ziemię przy schodach na plecy, prawą stroną ciała (…) weszliśmy do domu, chwilę posiedzieliśmy i odjechaliśmy”, a potem „ trudno mi powiedzieć, czy to była godzina czy pół (zanim opuściły mieszkanie), trochę żeśmy siedzieli, córka kawę zrobiła”.

Tymczasem W. E. zeznała, że „oskarżona zaczęła je bić, pięściami okładała mamę, ją szarpała, zaczęła kopać. Tak uderzała mamę, że się obaliła na schody. Uderzała po plechach, kopała po nogach (…) gdzie popadnie”, „jak ta pani ją zaczęła walić to upadła przodem”, „uderzała ją po łopatkach i kręgosłupie”. W żadnym momencie świadek nie potwierdziła słów matki, że została uderzona w lewe ramię. Po wejściu do mieszkania „trochę posiedziałyśmy, mama napiła się wody” (ani słowa o kawie, o której mówiła oskarżycielka). Potem świadek zeznała, że „mama jechała powolutku, biegi zmieniała tą chorą ręką – prawą”, dopiero na skutek reakcji matki sprostowała, że chora była lewa ręka.

- absolutnie niewiarygodnym jest, by jedna kobieta w wieku 55 z taką agresją i siłą mogła rzucić się na dwie inne kobiety, w tym jedną młodszą od siebie oraz że po tylu domniemanych uderzeniach pięściami i tylu domniemanych kopnięciach u oskarżycielki nie było żadnego śladu w postaci chociażby siniaka,

- to B. W. (1) miała wieloletnie pretensje o to, że została wyrzucona z lokalu, do którego (mimo braku obiektywnych podstaw prawnych i orzeczonej eksmisji) rościła sobie pretensje i to oskarżycielka posiłkowa miała interes w tym, by zemścić się na oskarżonej składając zawiadomienie o niepopełnionym przestępstwie.

- gdyby B. W. (1) nie miała sobie nic do zarzucenia, to nic nie stało na przeszkodzie, by zaczekała na przyjazd policji celem wyjaśnienia całej sytuacji, a nie po prostu uciekła,

- opinia sądowo – lekarska w żadnym stopniu nie uwiarygadnia zeznań oskarżycielki posiłkowej, gdyż etiologii jej schorzeń upatrywać należy raczej w urazie pośrednim, na skutek np. upadku na wyprostowaną kończynę, albo bezpośrednim, a raczej nie w uderzeniu, gdyż musiałoby to uderzenie cechować znaczna siła. Tymczasem oskarżycielka nie mówiła, że upadła na to ramię czy też zostało jej wykręcone, ale że została w nie uderzona.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna

skazania albo warunkowego

umorzenia postępowania

niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zgodnie z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, jeżeli czynu nie popełniono. W myśl art. 414 § 1 k.p.k. w razie stwierdzenia po rozpoczęciu przewodu sądowego okoliczności wyłączającej ściganie lub danych przemawiających za warunkowym umorzeniem postępowania, sąd wyrokiem umarza postępowanie albo umarza je warunkowo. Jednakże w razie stwierdzenia okoliczności wymienionych w art. 17 § 1 pkt 1 i 2 sąd wydaje wyrok uniewinniający, chyba że sprawca w chwili czynu był niepoczytalny.

Okoliczność, że oskarżona nie popełniła zarzucanego jej czynu, wynika z przeprowadzonej powyżej oceny dowodów.

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Zgodnie z art. 632 pkt 1 k.p.k zasadą jest, że w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia prywatnego - oskarżyciel prywatny. Uznając jednak, że sytuacja materialna oskarżycielki nie jest dobra, ponieważ utrzymuje się ona z renty rodzinnej w kwocie 1.400 zł, a ponadto ma liczne zobowiązania finansowe (w tym egzekucję komorniczą), Sąd uznał za uzasadnione zwolnienie jej od uiszczenia opłaty sądowej i nieobciążenie jej wydatkami poniesionymi w postępowaniu przez Skarb Państwa. Podstawą prawną do zwolnienia oskarżonego od kosztów sądowych w postępowaniu był przepis art. 624 § 1 i 2 k.p.k.

8. PODPIS